Kolęda Cóż takiego? dla Boga

1 Cóż takiego? dla Boga! wielka na nas tu trwoga
Zewsząd widzę nadchodzi; ktoś nas oszukać godzi.
Nie praw Bartosu, nie puszczaj głosu,
Dyć się nam tu zaśpiewać godzi.

2 Wszakże w szopie Anieli, śpiewali se weseli,
I ubodzy pasterze grali skoczno na lirze;
I my śpiewajmy i wykrzykajmy,
Niech z nas każdy głosu dobierze.

3 Tylko ochrapiał Bartos, a Wawrzek śpiewa przez nos;
Szymek zaś krzywi gębę, ja też śpiewać nie będę;
Więc spocząć trzeba, przekąsić chleba,
Niech sobie tu dobrze usiędę.

4 Siedzący zaś zagrajmy i zgodliwie śpiewajmy;
Tylko przecie słuchajcie, lada czego nie bajcie;
Słuchaj Bartosie i Krzywonosie,
Ze mną głosy dobrze wydajcie.

5 Teraz bracia krzykajmy, hoca, hoca, wołajmy;
Niech się cieszą panowie, my jako ich sługowie,
Ochoty dodajmy, szklanki spełniajmy
Za wszystkich Panów naszych zdrowie.

6 Wiwat, wiwat wesoło, gdy się nam grzeje czoło,
Prędko bracia spijajmy, hoca, hoca pląsajmy,
Hoca hoca hoc, hoca hoca hoc,
Nie będzie się nam cnąć i przez noc.

7 Ale się spieszyć trzeba, bo już śnieg pada z nieba;
Więc nam zasypie drogę, w nocy chodzić nie mogę:
Pij prędko bracie, to i ja za cię
Spełnić szklankę za zdrowie muszę.

8 Wiwat, wiwat Panowie, już mamy dosyć w głowie,
Bośmy sobie podpili, pięknie się ucieszyli;
Więc przepraszamy, dzięki składamy,
Żeśmy sobie tu pozwolili.

9 Niechże Jezus maleńki, wyciągnie swe rączeńki,
Przeżegna z miłością; życzym tego Ichmościom,
By sto lat żyli, łaskawi byli,
Na nas z swojej szczodrobliwości.