Kolęda Nocnej chwili w poluśmy byli
Kolęda „Nocnej chwili” opowiada o cudownej nocy, kiedy pasterze w polu, pilnujący swoich trzód, zostali zaskoczeni przez Aniołów zwiastujących narodziny Jezusa. Gwiazda wskazała im drogę do szopy, gdzie w żłobie leżało Dziecię, a pasterze, grając na różnych instrumentach, oddali cześć nowo narodzonemu. Następnie opisuje przybycie Mędrców ze Wschodu, którzy, oddając hołd i składając dary, pokłonili się przed Dziecięciem i Jego Matką, Maryją.
Tekst i słowa kolędy „Nocnej chwili w poluśmy byli” – wszystkie zwrotki
1 Nocnej chwili w poluśmy byli,
Trzód swoich patrząc, aż Anieli
Prędko z nieba spieszą do szopy,
Z wesołą muzyką tam bieżeli.
Gdzie gwiazda stanęła, nad szopą świeciła, my nie śmieli.
Strach niesłychany, cud niewidziany w żłobie.
Coś to nowego, a nie podłego w szopie,
Wesoła nowina, gdy Panna zrodziła nam Jezusa! 2 Gdyśmy w szopie Panu nad Pany,
Zagrali wesoło na przemiany,
W kotły, trąby, skrzypce, klarnety,
W puzony obój i fagot,
Dzieciątku małemu, nam narodzonemy, w lichym żłobie.
Jedni klękali, drudzy śpiewali pięknie,
Panienkę czcili. Dziecię cieszyli wdzięcznie.
Wesoła nowina, gdy Panna zrodziła nam Jezusa! 3 Wschodni Mędrcy, królowie ziemscy,
Kraj swój opuszczają w obcej ziemi.
Na kolana upadłszy, Pana witają pokłony niżuchnemi,
Dary Mu oddają, korony składają, wszyscy społem.
Złote korony, przed którym trony gasną,
I przed Maryą, śliczną lilią jasną
Tą Jego Matuchną, chociaż ubożuchną, biją czołem.
Wesoła nowina, gdy Panna zrodziła nam Jezusa!
Trzód swoich patrząc, aż Anieli
Prędko z nieba spieszą do szopy,
Z wesołą muzyką tam bieżeli.
Gdzie gwiazda stanęła, nad szopą świeciła, my nie śmieli.
Strach niesłychany, cud niewidziany w żłobie.
Coś to nowego, a nie podłego w szopie,
Wesoła nowina, gdy Panna zrodziła nam Jezusa! 2 Gdyśmy w szopie Panu nad Pany,
Zagrali wesoło na przemiany,
W kotły, trąby, skrzypce, klarnety,
W puzony obój i fagot,
Dzieciątku małemu, nam narodzonemy, w lichym żłobie.
Jedni klękali, drudzy śpiewali pięknie,
Panienkę czcili. Dziecię cieszyli wdzięcznie.
Wesoła nowina, gdy Panna zrodziła nam Jezusa! 3 Wschodni Mędrcy, królowie ziemscy,
Kraj swój opuszczają w obcej ziemi.
Na kolana upadłszy, Pana witają pokłony niżuchnemi,
Dary Mu oddają, korony składają, wszyscy społem.
Złote korony, przed którym trony gasną,
I przed Maryą, śliczną lilią jasną
Tą Jego Matuchną, chociaż ubożuchną, biją czołem.
Wesoła nowina, gdy Panna zrodziła nam Jezusa!
„Nocnej chwili w poluśmy byli” – cały tekst do druku
Kliknij niżej by wydrukować tekst kolędy
Drukuj tutaj!
„Nocnej chwili w poluśmy byli” w interpretacji polskich artystów
https://www.koledypolskie.pl/koleda/nocnej-chwili-w-polusmy-byli/https://www.koledypolskie.pl/wp-content/uploads/2023/11/nocnej-chwili.jpghttps://www.koledypolskie.pl/wp-content/uploads/2023/11/nocnej-chwili-150x150.jpgKolęda „Nocnej chwili” opowiada o cudownej nocy, kiedy pasterze w polu, pilnujący swoich trzód, zostali zaskoczeni przez Aniołów zwiastujących narodziny Jezusa. Gwiazda wskazała im drogę do szopy, gdzie w żłobie leżało Dziecię, a pasterze, grając na różnych instrumentach, oddali cześć nowo narodzonemu. Następnie opisuje przybycie Mędrców ze Wschodu, którzy,...Redakcja [email protected]AdministratorKolędy Polskie
Dodaj komentarz