Kolęda Oto wilk! Oto wilk! Oto goni owce
Kolęda „Oto wilk!” przedstawia alegoryczną opowieść o duszy ludzkiej jako owieczce zagrożonej przez wilka, symbolizującego zło i grzech. Podkreśla potrzebę ucieczki do Jezusa, Dobrego Pasterza, który czuwa nad swoją trzodą i jest gotów przygarnąć każdą zagubioną owieczkę, obiecując jej wieczne życie i ochraniając przed wszelkim złem.
Tekst i słowa kolędy „Oto wilk! Oto wilk! Oto goni owce” – wszystkie zwrotki
1 Oto wilk! oto wilk! oto goni owce,
Nie błąkajże się owieczko, by nie porwał co chce:
Pasterz duszy twojej, strzeże pilno trzody swojej;
Uciekaj! uciekaj! do owczarni jego,
Byś nie wpadła w ostre zęby wilka piekielnego. 2 Oto już, oto już, oto blizko ciebie,
Nie dawajże grzeszna duszo, obłowu mu z siebie.
Jezus pasterz drogi, może wytrwać z takiej trwogi,
Uciekaj, uciekaj, z ufnością do niego,
Sam cię szuka, sam cię woła, słuchaj głosu jego. 3 Nie zginiesz, nie zginiesz upewniam bezpiecznie,
On cię weźmie na ramiona, upiastuje wiecznie.
Pasterz dobrotliwy, o ciebie jest frasobliwy:
Gdyby jak, gdyby jak, kochać go nad siły,
Że tak dobry na złe owce, ten nasz pasterz miły.
Nie błąkajże się owieczko, by nie porwał co chce:
Pasterz duszy twojej, strzeże pilno trzody swojej;
Uciekaj! uciekaj! do owczarni jego,
Byś nie wpadła w ostre zęby wilka piekielnego. 2 Oto już, oto już, oto blizko ciebie,
Nie dawajże grzeszna duszo, obłowu mu z siebie.
Jezus pasterz drogi, może wytrwać z takiej trwogi,
Uciekaj, uciekaj, z ufnością do niego,
Sam cię szuka, sam cię woła, słuchaj głosu jego. 3 Nie zginiesz, nie zginiesz upewniam bezpiecznie,
On cię weźmie na ramiona, upiastuje wiecznie.
Pasterz dobrotliwy, o ciebie jest frasobliwy:
Gdyby jak, gdyby jak, kochać go nad siły,
Że tak dobry na złe owce, ten nasz pasterz miły.
4 Otom ja! otom ja! ta owieczka błędna,
Słyszę że to jest głos jego, alem w siłach biedna.
Pasterzu prawdziwy, dodaj proszę wody żywej
Od serca, od serca twego najmilszego,
Posiliwszy, tak dotrzymaj do życia wiecznego. 5 Owieczko, owieczko moja kochana,
Nie bój się mnie, luboś dotąd była obłąkana.
Pasterz duszy twojej, napoi cię ze krwi swojej:
Nie będziesz, nie będziesz, już więcej pragnęła,
Miej nadziej w łasce mojej, będziesz wiecznie żyła.
Słyszę że to jest głos jego, alem w siłach biedna.
Pasterzu prawdziwy, dodaj proszę wody żywej
Od serca, od serca twego najmilszego,
Posiliwszy, tak dotrzymaj do życia wiecznego. 5 Owieczko, owieczko moja kochana,
Nie bój się mnie, luboś dotąd była obłąkana.
Pasterz duszy twojej, napoi cię ze krwi swojej:
Nie będziesz, nie będziesz, już więcej pragnęła,
Miej nadziej w łasce mojej, będziesz wiecznie żyła.
„Oto wilk! Oto wilk!” – cały tekst do druku
Kliknij niżej by wydrukować tekst kolędy
Drukuj tutaj!
Dodaj komentarz