Kolęda Panie przed Tobą klękam
Kolęda „Panie przed Tobą klękam” to głęboka medytacja nad tajemnicą Wcielenia, wyrażająca zdumienie nad pokorą Boga, który z niezmiernej chwały zstąpił na ziemię jako bezbronne Dziecię. Wersy te ukazują kontrast między majestatem wszechświata a prostotą żłobka, podkreślając miłość i tęsknotę stworzenia za swoim Stwórcą. Kolęda ta jest również wyrazem osobistego oddania i pragnienia bycia blisko Jezusa, z ofiarowaniem całego życia jako najcenniejszym darem dla Niego.
Tekst i słowa kolędy „Panie przed Tobą klękam” – wszystkie zwrotki
1 Panie, przed Tobą klękam zdumiały!
Gdzież twa niezmierność, gdzież tron twej chwały?
Czemu z wysoka na tym padole
Zjawiasz się jako niskie pacholę? 2 Wielbi Cię wszechświat, służą Ci wieki,
A Ty spłakane tulisz powieki
I snu ziemskiego na twardem sianku
Pragniesz, o śliczny niebios kochanku! 3 Chórom anielskim tęskno za Tobą,
Raj się okrywa smutną żałobą,
Tyś berło złożył na Ojca łonie,
W nasze wygnańcze spiesząc ustronie. 4 I siebie czystej dałeś Panience —
I oto w zimnej leżysz stajence,
W lichym wzgardzonych bydlątek żłobie,
A ja tu kornie klęczę przy Tobie!
Gdzież twa niezmierność, gdzież tron twej chwały?
Czemu z wysoka na tym padole
Zjawiasz się jako niskie pacholę? 2 Wielbi Cię wszechświat, służą Ci wieki,
A Ty spłakane tulisz powieki
I snu ziemskiego na twardem sianku
Pragniesz, o śliczny niebios kochanku! 3 Chórom anielskim tęskno za Tobą,
Raj się okrywa smutną żałobą,
Tyś berło złożył na Ojca łonie,
W nasze wygnańcze spiesząc ustronie. 4 I siebie czystej dałeś Panience —
I oto w zimnej leżysz stajence,
W lichym wzgardzonych bydlątek żłobie,
A ja tu kornie klęczę przy Tobie!
5 Więc niemowlęcia przyjąłeś postać,
By naszym bratem i Zbawcą zostać?
O Panie, jakiej żądasz ofiary
Za niepojęte boskie swe dary? 6 Pozwól, niechaj się zbliżę ze drżeniem,
Wiedzion gorącem duszy pragnieniem,
Niech ucałuję twe stopy małe
I niech Ci oddam me życie całe! 7 Rajska Dziecino, ach, już bez Ciebie
Nie chcę żyć, choćby w szczęściu i w niebie!
Jeden najmilszy, jeden mi drogi —
Jezus pokorny! Jezus ubogi!
By naszym bratem i Zbawcą zostać?
O Panie, jakiej żądasz ofiary
Za niepojęte boskie swe dary? 6 Pozwól, niechaj się zbliżę ze drżeniem,
Wiedzion gorącem duszy pragnieniem,
Niech ucałuję twe stopy małe
I niech Ci oddam me życie całe! 7 Rajska Dziecino, ach, już bez Ciebie
Nie chcę żyć, choćby w szczęściu i w niebie!
Jeden najmilszy, jeden mi drogi —
Jezus pokorny! Jezus ubogi!
„Panie przed Tobą klękam” – cały tekst do druku
Kliknij niżej by wydrukować tekst kolędy
Drukuj tutaj!
Dodaj komentarz