Kolęda Pasterze drzymali w dolinie
Kolęda „Pasterze drzymali w dolinie” opowiada o pasterzach, którzy w dolinie śpiąc, zostali obudzeni przez anioła zwiastującego narodzenie Boskiego Dziecięcia w Betlejem. Zaskoczeni i zaintrygowani, pasterze spieszą do szopy, aby ujrzeć to niezwykłe zdarzenie, gdzie znajdują Maryję, Józefa i nowo narodzone Dziecię w skromnych warunkach. Mimo ubóstwa otoczenia, pasterze z pokorą oddają hołd Dziecięciu, a kolęda kończy się wezwaniem do wspólnego uwielbienia Bożej wielkości.
Tekst i słowa kolędy „Pasterze drzymali w dolinie” – wszystkie zwrotki
1 Pasterze drzymali w dolinie,
Paszący bydełko, owce i barany:
Alić o północnej godzinie,
Anioł jasnością odziany,
W przyjemnym rozgłosie,
Milszą nowinę nad życie
Oznajmił, że dziś zrodziło się,
Boskie w Betleemie Dziecię. 2 Pasterze się ze snu porwali,
Chcąc iść razem w drogę,
A bydełko jakże zostawić,
Myślą, co tu czynić dalej: By się nic nie bawić,
A wtem jasność sroga,
Każdego uderzy w oczy;
A to co! krzykną, ach dla Boga!
Że tak widno o północy.
Paszący bydełko, owce i barany:
Alić o północnej godzinie,
Anioł jasnością odziany,
W przyjemnym rozgłosie,
Milszą nowinę nad życie
Oznajmił, że dziś zrodziło się,
Boskie w Betleemie Dziecię. 2 Pasterze się ze snu porwali,
Chcąc iść razem w drogę,
A bydełko jakże zostawić,
Myślą, co tu czynić dalej: By się nic nie bawić,
A wtem jasność sroga,
Każdego uderzy w oczy;
A to co! krzykną, ach dla Boga!
Że tak widno o północy.
3 A więc wszyscy razem co żywo,
Pasterze lękliwi do szopy bieżeli,
Aby zobaczyli to dziwo,
Które głosili Anieli.
Przychodzą. W oborze:
Panna, staruszek i Dziecię;
Takież to, krzykną, wielki Boże!
Ubogie Twoje powicie. 4 Lecz ich nie zraziły bydlęta:
Wół i osieł, liche pieluszeczki w żłobie;
Swoje oddawali prezenta,
Poklęknąwszy, Boże, Tobie!
I my dziś klękamy
Przed Twym Bożym Majestatem,
Kornemi naszemi modłami,
Wielbimy Cię z całym światem.
Pasterze lękliwi do szopy bieżeli,
Aby zobaczyli to dziwo,
Które głosili Anieli.
Przychodzą. W oborze:
Panna, staruszek i Dziecię;
Takież to, krzykną, wielki Boże!
Ubogie Twoje powicie. 4 Lecz ich nie zraziły bydlęta:
Wół i osieł, liche pieluszeczki w żłobie;
Swoje oddawali prezenta,
Poklęknąwszy, Boże, Tobie!
I my dziś klękamy
Przed Twym Bożym Majestatem,
Kornemi naszemi modłami,
Wielbimy Cię z całym światem.
„Pasterze drzymali w dolinie” – cały tekst do druku
Kliknij niżej by wydrukować tekst kolędy
Drukuj tutaj!
Dodaj komentarz