Kolęda Pasterze mili w dzisiejszej chwili
Kolęda „Pasterze mili w dzisiejszej chwili” opowiada o pasterzach, którzy, wzbudzeni przez aniołów, z radością i niepewnością udają się do stajenki, by zobaczyć nowo narodzone Dziecię Jezus. Pomimo początkowych obaw i niezdecydowania, pasterze w końcu gromadzą się wokół żłóbka, składając hołd i ofiarując skromne dary. Kolęda kończy się modlitwą pasterzy, którzy proszą nowonarodzonego Boga o opiekę i ochronę przed złem.
Tekst i słowa kolędy „Pasterze mili” – wszystkie zwrotki
1 Pasterze mili, w dzisiejszej chwili,
bądźcie weseli, bo wam Anieli,
pokój przynieśli. 2 W stajence małej, co się już wali,
ten skarb znajdziecie, skoro przyjdziecie,
witać Jezusa. 3 Pójdźcież a spiesznie, boć tam uciesznie,
Dzieciątko leży, niech każdy bieży,
widzieć Go z Matką. 4 Strach na nich srogi, pełni są trwogi,
czy tam iść, czy nie, o tej, godzinie,
nie masz śmiałości. 5 Jeden zawoła, na drugich hola!
Bracia nie tędy, a trzoda kędy?
Wnet się rozbieży. 6 Aż Kuba rzecze: To nie uciecze!
I ty pójdź z nami, nie śmiemy sami,
wnijść do tej szopy. 7 Oj Kuba bracie, wołał ja na cię,
dziś nad świtaniem, gdy przed śpiewaniem,
nie mogłem zasnąć.
bądźcie weseli, bo wam Anieli,
pokój przynieśli. 2 W stajence małej, co się już wali,
ten skarb znajdziecie, skoro przyjdziecie,
witać Jezusa. 3 Pójdźcież a spiesznie, boć tam uciesznie,
Dzieciątko leży, niech każdy bieży,
widzieć Go z Matką. 4 Strach na nich srogi, pełni są trwogi,
czy tam iść, czy nie, o tej, godzinie,
nie masz śmiałości. 5 Jeden zawoła, na drugich hola!
Bracia nie tędy, a trzoda kędy?
Wnet się rozbieży. 6 Aż Kuba rzecze: To nie uciecze!
I ty pójdź z nami, nie śmiemy sami,
wnijść do tej szopy. 7 Oj Kuba bracie, wołał ja na cię,
dziś nad świtaniem, gdy przed śpiewaniem,
nie mogłem zasnąć.
8 A jam nie słyszał, bom w słomie dyszał,
alem był w strachu, najmilszy brachu;
sam nie wiem czemu. 9 Gdy się już zeszli, wszyscy tam weszli,
i na kolanach witając Pana,
wszyscy wołali: 10 Bądź pochwalony, nam narodzony,
Ciebie witamy, a to co mamy,
z chęcią dajemy. 11 Słysz daj gomółkę, wyjmij powałkę,
dajże Dziecięciu, temu Panięciu,
narodzonemu. 12 Śliczne Paniątko, Tobie jagniątko,
daję i z Matką i starym Tatką,
pożywią się nimi. 13 A ja co też dam, boć tu nic nie mam,
dla mego duszki? Są w koszu gruszki,
to Mu przyniosę. 14 Już Cię żegnamy i pozdrawiamy;
miej nas w obronie, przeciw złej stronie,
Boże Przedwieczny.
alem był w strachu, najmilszy brachu;
sam nie wiem czemu. 9 Gdy się już zeszli, wszyscy tam weszli,
i na kolanach witając Pana,
wszyscy wołali: 10 Bądź pochwalony, nam narodzony,
Ciebie witamy, a to co mamy,
z chęcią dajemy. 11 Słysz daj gomółkę, wyjmij powałkę,
dajże Dziecięciu, temu Panięciu,
narodzonemu. 12 Śliczne Paniątko, Tobie jagniątko,
daję i z Matką i starym Tatką,
pożywią się nimi. 13 A ja co też dam, boć tu nic nie mam,
dla mego duszki? Są w koszu gruszki,
to Mu przyniosę. 14 Już Cię żegnamy i pozdrawiamy;
miej nas w obronie, przeciw złej stronie,
Boże Przedwieczny.
„Pasterze mili” – cały tekst do druku
Kliknij niżej by wydrukować tekst kolędy
Drukuj tutaj!
Dodaj komentarz