Kolęda A witajże Jezu z Panny narodzony

1 A witajże Jezu z Panny narodzony;
Czemuś tak ubogo na sianku złożony?
Leżysz, widzę, w twardym żłobie,
Nie masz odzieży na Sobie;
O Wszechmocny Panie!
Jak Ci zdrowia stanie?

2 Najświętsza Marya wielce się dziwuje,
Twej prześlicznej twarzy pilnie przypatruje:
Iżeś z nieba wysokiego
Na ziemskie nizkości –
Zażywać przykrości.

3 Józef staruszek stoi zadumany;
Dziwi się miłości Twej Panie nad pany;
Cóż za miłość Twoja była,
Która Cię tu sprowadziła
Z tronu niebieskiego –
Pana tak wielkiego!

4 Na padole płączu tak przykrości wiele
Ponosisz mój Jezu w Przenajświętszym Ciele.
Wszystko dla człeka grzesznego,
Bo chcesz, żebyś zbawił jego;
Przez Twe narodzenie –
by miał odkupienie.

5 Nie masz nic dworzanów, aby Ci służyli,
Przy Twem narodzeniu aby się cieszyli;
Tylko widzę osła z wołem,
Którzy Ciebie parą społem
Grzeją swą bydlęcą, kiedy ludzie nie chcą.

6 Pasterze spieszą za głosem Anielskim,
Jak się dowiedzieli o Królu niebieskiem;
I trzody poodbiegali,
Aby Ci pokłon oddali
Bogu Prawdziwemu,
w stajni złożonemu.

7 A i królowie czemprędzej z darami
Spieszą się mój Jezu, by Twymi sługami
Mogli być w królestwie Twojem;
Pogardzając państwem swojem,
Wolą służyć Tobie,
I żyć z Tobą w niebie.

8 Ja też grzesznik wielki przychodzę co Ciebie,
Ścieląc się pod nóżki; przyjmij mnie do Siebie!
Wszakżeś się na to narodził,
Byś nas z piekła wyswobodził;
Boże nieśmiertelny, Bożdźże pochwalony!