Kolęda Chato bydlęca zazdrościć ci trzeba
Kolęda opowiada o narodzeniu Jezusa w skromnej stajence, gdzie jedynie osioł i wół służyły Mu, podkreślając, że świat nie przyjął Zbawcy. Utwór zachęca do oddania serca Jezusowi, wyrażając wdzięczność za Jego łaskę i zbawienie, oraz do śpiewania pieśni na Jego cześć.
Tekst i słowa kolędy „Chato bydlęca zazdrościć ci trzeba” – wszystkie zwrotki
1 Chato bydlęca zazdrościć ci trzeba,
Że Ten, którego nie dosięgły trony
Spoczywa w tobie dziedzic ziemi, nieba,
Ledwo przyjęty, ubogo złożony. 2 Nie przyjął świat Zbawcy, biadam z Apostołem,
I tylko Mu służą biedny osioł z wołem.
Narzekać trzeba, na niewdzięczne syny,
Pan nieprzyjęty od własnej dziedziny. 3 O wy Jasełeczka, jakżeście szczęśliwe,
Gdy piastujecie Boga i człowieka,
My Mu w przybytek dajmy serca żywe,
Tych od nas pragnie, tych jedynie czeka. 4 Uczyńmy ochoczo dla Boskiej Dzieciny,
Ze żłóbka do serca niech ma przenosiny;
Aby tam znalazł dla Siebie dar luby,
Wiernie przysięgłe chowajmy Mu śluby. 5 Jeżeli Go znamy Stwórcą wszech rzeczy,
Że wszelkie dobro, mamy z Jego ręki,
Więc winnej dani, niech Mu nikt nie przeczy,
Godzien wszak Dawca, każdego odwdzięki.
Że Ten, którego nie dosięgły trony
Spoczywa w tobie dziedzic ziemi, nieba,
Ledwo przyjęty, ubogo złożony. 2 Nie przyjął świat Zbawcy, biadam z Apostołem,
I tylko Mu służą biedny osioł z wołem.
Narzekać trzeba, na niewdzięczne syny,
Pan nieprzyjęty od własnej dziedziny. 3 O wy Jasełeczka, jakżeście szczęśliwe,
Gdy piastujecie Boga i człowieka,
My Mu w przybytek dajmy serca żywe,
Tych od nas pragnie, tych jedynie czeka. 4 Uczyńmy ochoczo dla Boskiej Dzieciny,
Ze żłóbka do serca niech ma przenosiny;
Aby tam znalazł dla Siebie dar luby,
Wiernie przysięgłe chowajmy Mu śluby. 5 Jeżeli Go znamy Stwórcą wszech rzeczy,
Że wszelkie dobro, mamy z Jego ręki,
Więc winnej dani, niech Mu nikt nie przeczy,
Godzien wszak Dawca, każdego odwdzięki.
6 Aczkolwiek dar wszelki od Niego pochodzi,
Cóż to jest, że w stajni ubogo się rodzi?
To narodzenie, świat cały zbogaca,
Raj utracony stajnia nam przywraca. 7 Cieszmy się wielbiąc, narodzenie Boże,
Wszak korzystamy z łask Jego zamiaru,
Mamy z Nim wszystko, bo Ten wszystko może,
Który jest Dawcą wszelakiego daru. 8 W powinnej daninie, darujmy Mu serce,
Ucieszym na ziemi, Pana w poniewierce.
Za hołd wdzięczności śpiewajmy Mu pienie,
Za to przedziwne Jego narodzenie. 9 Czemże my ludzie Tobie, wielki Panie
Ten dar Twej łaski, zawdzięczyć zdołamy,
Żeś przyszedł do nas w niemowlęcia stanie,
Że Zbawiciela świata w Tobie mamy? 10 Za zbytek dobroci, śpiewać Ci będziemy,
Lulajże a nie płacz, my płakać będziemy.
Zasypiaj mile, serc naszych Pociecho,
Zasypiaj, takie posyłajmy echo.
Cóż to jest, że w stajni ubogo się rodzi?
To narodzenie, świat cały zbogaca,
Raj utracony stajnia nam przywraca. 7 Cieszmy się wielbiąc, narodzenie Boże,
Wszak korzystamy z łask Jego zamiaru,
Mamy z Nim wszystko, bo Ten wszystko może,
Który jest Dawcą wszelakiego daru. 8 W powinnej daninie, darujmy Mu serce,
Ucieszym na ziemi, Pana w poniewierce.
Za hołd wdzięczności śpiewajmy Mu pienie,
Za to przedziwne Jego narodzenie. 9 Czemże my ludzie Tobie, wielki Panie
Ten dar Twej łaski, zawdzięczyć zdołamy,
Żeś przyszedł do nas w niemowlęcia stanie,
Że Zbawiciela świata w Tobie mamy? 10 Za zbytek dobroci, śpiewać Ci będziemy,
Lulajże a nie płacz, my płakać będziemy.
Zasypiaj mile, serc naszych Pociecho,
Zasypiaj, takie posyłajmy echo.
„Chato bydlęca” – cały tekst do druku
Kliknij niżej by wydrukować tekst kolędy
Drukuj tutaj!
Dodaj komentarz